Hercule Poirot

In het verleden hebben we over verschillende tv-series geschreven, zoals:Boardwalk EmpireenDownton Abbey, en hoewel deze twee series enorm succesvol waren, zijn ze de nieuwelingen in vergelijking met het Britse tv-programma Agatha Christie's Poirot .

InhoudsopgaveUitbreidenInstorten

1. David Suchet
2. Hercule Poirot

Poirot-artikelen

• L.Hercule Poirot
• II.Kleding van Hercule Poirot
• III. Arthur Hastings

Vanaf 1989 heeft Hercule Poirot – vereeuwigd door acteur David Suchet – bijna alle bestaande Poirot-verhalen gefilmd. Er zijn nog maar zes romans en één kort verhaal over, die in 2012 worden verfilmd.

Vandaag wil ik je voorstellen aan David Suchet en zijn beruchte personage Hercule Poirot. Morgen hebben we het over kledingpaardPoirots garderobe- en kledinggewoonten.

David Suchet

Hercule Poirot in het zwart Binden – Dvd-hoes

In 1989 nam David Suchet de rol aan als Hercule Poirot in de tv-serie Agatha Christie's Poirot, die aanvankelijk werd gefilmd in afleveringen van 45 minuten. Echter, Suchet gedroeg zich zo voortreffelijk in zijn rol als Poirot dat een grote aanhang om langere series vroeg en tegenwoordig worden alle Poirots gefilmd in HD-filmlengtes van 90 minuten of langer. Een van Christie's kleinzonen zei zelfs: Persoonlijk vind ik het heel erg dat zij (Agatha Christie) David Suchet nooit heeft gezien. Ik denk dat hij visueel het meest overtuigend is en misschien slaagt hij erin om de kijker net genoeg van de irritatie die we altijd associëren met de perfectionist over te brengen, om overtuigend te zijn! Na alle Poirot-films met Austin Trevor, Albert Finney, Sir Peter Ustinov en David Suchet in de hoofdrollen te hebben gezien, kan ik het absoluut met hem eens zijn.

Poirot in de auto

Hercule Poirot

De fictieve Hercule Poirot, voor het eerst gemaakt door Agatha Christie in 1916 - hoewel pas in 1920 gepubliceerd - is zelfs vandaag de dag een van de grootste detectives in de literatuur.

Christie koos voor Poirot als de korte Franstalige Belg die altijd op zijn kleine grijze cellen niet toevallig. In die tijd lijkt er een golf van sympathie voor de Belgen te zijn geweest sinds Duitsland was binnengevallen, wat een van de redenen was waarom Groot-Brittannië deelnam aan WOI.

In de roman De mysterieuze affaire bij Styles , verschijnt Poirot voor het eerst als hij wordt geroepen door zijn vriend Arthur Hastings om een ​​misdaad op te lossen.

Poirot zorgt ervoor dat zijn eieren even groot zijn

Hij wordt afgeschilderd als een vluchteling uit de Eerste Wereldoorlog die zijn carrière begon bij de Belgische politie en later koos om als privédetective te werken in zijn geadopteerde land. Zijn karakter heeft een aantal vriendelijke eigenaardigheden: hij is zeer nauwgezet over zijn tafelmanieren, de grootte van zijn toast en zijn servet. Hij is uiterst netjes en punctueel - niets kan Poirots uiterlijk verstoren! Bovendien is hij geen vriend van bescheidenheid en beschouwt hij zichzelf echt als een buitengewoon genie.

Wanneer een dame zich realiseert: als iemand de vergiftigde cocktail had kunnen drinken, zou ik het kunnen zijn. Poirot antwoordt met de grootst mogelijke oprechtheid: En er is een nog vreselijkere mogelijkheid Mademoiselle – ik had het kunnen zijn.

In combinatie met zijn excentrieke manieren, lakleerlaarzen, corsages, en zijn prachtige kleding, zijn netjes gewaxte en gekamde snor, roze neus en Homburg-hoed behoren zeker tot zijn belangrijkste kenmerken. Als zodanig wordt hij vaak belachelijk gemaakt door de politie, hoewel Poirot uiteindelijk altijd de overhand heeft.

Aanvankelijk besloot Christie Poirot volwassener te maken, wat ze later betreurde omdat haar fictieve detective tijdens de latere romans ruim honderd jaar oud zou zijn geweest.

Een van de meest bekende romans zijn: Moord op de Orient Express, De moord op Roger Ackroyd en Dood op de Nijl .

Terwijl Christie haar beroemdste personage aanvankelijk als onuitstaanbaar beschreef, vond ze hem later een verfoeilijke, bombastische, vermoeiende, egocentrische kleine griezel. Niettemin bleef ze Poirot-romans schrijven en beweerde dat het haar plicht was om te produceren wat het publiek leuk vond, en wat het publiek leuk vond, was inderdaad Hercule Poirot.

Poirot eten met servet

Ironisch genoeg had Christie de laatste aflevering van Poirot in het begin van de jaren veertig geschreven, met het idee om het veel later te publiceren. Opmerkelijk is dat Hercule Poirot het eerste fictieve personage was dat ooit bericht kreeg op de voorpagina van de New York Times. In feite was het zijn doodsbrief op 6 augustus^e, 1975 en de kop luidde: Hercule Poirot is dood; Beroemde Belgische detective; Hercule Poirot, de rechercheur, sterft.

Alle films uit de Agatha Christie’s Poirot collectie zijn hier te bestellen.